مجموعه ای از آثار محسن وزیری مقدم، یکی از مطرح ترین نقاشان نوگرای ایران با عنوان "دیروز و امروز" در گالری طراحان آزاد، با حضور خود هنرمند در تهران افتتاح شده است.
در این نمایشگاه تعدادی از آخرین آثار محسن وزیری مقدم و منتخبی از نقاشی های دهه چهل او که با آکرلیک بر روی کاغذ خلق شده اند، به نمایش در آمده است.
این مجموعه نقاشی ها ادامه مجموعه شنی یا دوره ماسه سیاه هایی است که به عنوان یکی از درخشان ترین تجریه های هنری وزیری مقدم شناخته شده اند.
محسن وزیری مقدم آن طور که خود گفته است به شکلی کاملاً اتفاقی هنگام گردش و تفریح و بازی در ساحلی شنی، متوجه ماسه‌ها و کنتراست آن‌ها با پوست روشن بدن می‌شود و می‌کوشد با ماسه‌ها روی بوم و با حرکت انگشتان، به جای استفاده از قلم مو، به کمپوزیسون‌هایی نو دست یابد.
به این ترتیب، او با کار کردن با انگشتان و کنار گذاشتن قلم مو و کاردک، اثر انگشتانش را به امضای خود تبدیل می کند.
او پس از استفاده از شن، دامنه تجربه هایش را گسترش داد و در سری دیگری از کارهایش به جای شن از رنگ بهره گرفت تا آن طور که خود گفته به نور و روشنایی در زیر تاریکی و رنگ بیندیشد.
کارهای به نمایش درآمده در تازه ترین نمایشگاه آقای وزیری مقدم، اگرچه در ادامه کارهای شنی اوست، اما این بار نه شن، بلکه رنگ دستمایه آفرینش تابلوها شده اند.
در این نمایشگاه همچنین تعدادی از آثار جدید محسن وزیری مقدم که در سال های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴ خلق شده، به نمایش درآمده اند.
او در این کارها نیز از تجربه راه های نو باز نایستاده و به تکرار دستاوردهای قبلی خود بسنده نکرده است.
محسن وزیری مقدم متولد سال ۱۳۰۳ است. او در سال ۱۳۲۲ به دانشکده هنرهای زیبای تهران راه یافت و در سال ۱۳۲۷ جزو نخستین کسانی بود که از این دانشکده فارغ‌التحصیل شد.
محسن وزیری مقدم، در ابتدا تحت تاثیر نقاشان امپرسیونیست بود و کمی بعد تر سبک های پست امپرسیونستی و کوبیستی را نیز تجربه کرد.
اولین نمایشگاه او در سال ۱۳۳۱ در انجمن ایران و آمریکا برگزار شد و پس از آن برای ادامه تحصیلاتش به ایتالیا رفت.
او نخستین نمایشگاه انفرادی خود را در سال ۱۳۳۱ در انجمن ایران و آمریکا برگزار کرد.
محسن وزیری مقدم در دهه چهل و پنجاه با برپایی نمایشگاه های متعددی در ایران و کشورهای مختلف دنیا به ویژه به خاطر حضورش در سه دور بینال ونیز نام خودش را به عنوان یکی از خلاق ترین و پر کارترین نقاشان معاصر ایران ماندگار کرد.
او همچنین در سال‌های ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۵ ریاست دانشگاه هنرهای زیبای دانشگاه تهران را بر عهده داشت.
آقای وزیری مقدم در سال‌های اخیر -به دلیل مشکل بینایی- کمتر کار کرده، اما همچنان دغدغه اش راه ها و تجربه های بدیع در نقاشی و مجسمه سازی است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر